Jacques Derrida, mucidi olduğu yapısökümsel metin okuma stratejisi ile 20. Yüzyıl Batı uygarlığında siyasetten felsefeye, sosyolojiden edebiyata, müzikten mimariye kadar çok derin etkiler bırakmış bir filozoftur. Filozofun bu derin ve yaygın etkisi bir yandan ortaya koyduğu teorinin teorik zenginliği ve radikal cazibesinden ancak diğer yandan da yapısökümsel metin okuma stratejisinin yanlış anlaşılmaya çok müsait doğasından kaynaklanmaktadır. Bu yanlış anlaşılma özellikle 20. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren Avrupa entelektüel dünyasında tabiri caizse bir Derrida ve yapısöküm modası oluşmasına, her kültürel yapının bu metin okuma stratejisini kendi alanına has bir biçimde ele almasına ve farklı farklı “Derridalar” ve “yapısökümler” ortaya çıkmasına neden olmuştur.

Bu tespitten hareketle gerçekleştirmeyi planladığımız etkinliğin birinci amacı tüm bu kakafoni içinde filozofun kendi sesini duyup izini sürmeyi mümkün kılacak giriş niteliğinde bir perspektif ortaya koymaktır. Bu doğrultuda ilk oturumda düşünce tarihinin gördüğü en üretken filozoflardan olan Derrida’nın icat ettiği kavramlara ve bu kavramlar arasındaki ilişkilere odaklanılacak ikinci oturumda ise Derrida’nın bu kavramlar aracılığıyla nasıl ve ne üzerine düşündüğünü güncel toplumsal meseleler arasında en önemlisi olduğuna inandığımız şiddet problemi ekseninde göstermeye çalışılacaktır. Zira Derrida’nın yapısökümsel metin okuma stratejisini öne sürmesinin temel motivasyonu toplumsal şiddetin felsefi sorumluluğunu alma yönündeki etik kaygıdır.

ETKİNLİK YÖNETİCİSİ