Bu calışma, Friedrich Nietzsche'nin (1844-1900) eserlerindeki agon veya yarışma konusunu araştırıyor. Nietzsche, bir öğrenci olarak yaptığı çalışmalarda antik Yunanlılar arasındaki rekabet kültürü hakkında derinlemesine bir bilgi geliştirip  bunu anlamak için araştırma ve tefekküre çok zaman ayıran bir düşünürdür. Agon teması, Nietzsche'nin verdiği derslerde, yayınladığı kitaplarında ve felsefi yaşamının başından sonuna kadar defterlerinde ya açıkça ya da sembolik olarak yer alır. Yaşam boyu süren bu tutkunun bir sonucu olarak Nietzsche, birçok düşünür ve bilgin için agon'un filozofu olmustur. Bununla birlikte, Nietzsche'nin agon'una ilişkin pek çok çağdaş tartışma ve araştırma, eşitler arasındaki mücadele, bireyin kendi kendini aşması ve demokrasiyle uyumluluğu gibi sınırlı bir agon okuması etrafında döner; bunların tümü kuşkusuz önemlidir. Acı çekme, mitoloji, kült faaliyetleri, yargılama ve adalet sorunu gibi Yunan agonizminin diğer bazı yönlerine kayıtsızdırlar. Nietzsche, Yunan agonunun bu diğer yönleri hakkında geniş bilgiye sahipti. Bu calışmanın amacı iki yönlüdür: birincisi, diğer kaynakların yardımıyla, Nietzsche'nin eserlerinde doğrudan veya dolaylı olarak göründüğü şekliyle, daha büyük olan Yunan agon makro-kosmosunu göstermek ve ikincisi, onun fikirlerinin çoğunun gelişimini ilişkilendirmek ve onun Yunan agon anlayışına göre üst insan, güç istenci ve ebedi tekerrür gibi kavramları nasıl geliştirdiğini anlamaktır. Hem antik dünyada hem Nietzsche'de agon temasını inceledikten sonra agonun günümüzün toplumunda yeri ve önemini de anlamaya çalışacağız.